Vuslat Dergisi, "İnsan Yetiştirmek" dosya konusu ile, insan yetiştirme sürecinin çeşitli yönlerini ele alarak siz değerli okurlarımıza kapsamlı bir muhtevâ hazırladı.
İnsan yetiştirme sürecini, sadece fiziksel ve akademik öğretimle sınırlı tutmanın yanılgıdan ibâret olduğu, mü’min ferdin yetiştirilmesi, müsbet ilimlerin (pozitif bilimler) kazandırılmasının yanı sıra, ahlâkî ve mânevî değerlerin kazandırılmasıyla mümkün olacağı, bu iki alanın dengeli bir şekilde bir arada ele alınması, hikmetli bir toplumun inşâsı için olmazsa olmaz olduğunu ilim erbâbı günümüze kadar gerek sözlü anlatımla, gerekse yazılı metinlerle aktarmıştır.
Tâlim ve terbiye, müslüman şahsiyeti sadece bilgi sahibi değil, aynı zamanda dünyevî ve uhrevî bilgiyi doğru şekilde kullanabilen erdemli insanlar olarak yetişmesi sağlar. Yalnız tâlim ve terbiyenin biricik rehberimiz Kur’ân, yegâne örneğimiz, son Rasul ve Nebî olan Muhammed Mustafa (s.a.s.)’in kılavuzluğunda inşâ edilmelidir. Aksi durumda iyi bir vatandaş yetiştirilmiş olunur. Sekülerleşen ve modern çağın kıskacında enkâza dönüşmüş ruhların yeniden yeşermesi ancak, Rasulullah’ın adam yetiştirme formülü ile olacaktır. Herhâlde başkaca bir yol da bulunmamaktadır.
İnsan, ruh ve bedenden müteşekkil olduğundan, ferdin alacağı tâlim ve terbiye, hem ictimâî, hem de mânevî boyutları kapsamalıdır.
Geçen ayki sayımızda, kadın-erkek, genç-yaşlı ayırt etmeksizin toplumu etkileyen, “dijital imkânlar ve sanal ortam” dosya konusu ele alınmış, müslüman şahsiyetlerin karşı karşıya kaldığı erozyona değinmiş, dijital dünyada nasıl konumlanılacağına dair yeni stratejiler geliştirilmesi konusunda makalelere yer verilmişti.
Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle buyurmaktadır:
“Bir baba çocuğuna güzel ahlâktan daha değerli bir mirâs bırakmış olamaz.” (Sünen-i Tirmizî, Birr, 33)
Cümlelerimizi kurarken, sadece öğretim sözcüğü kullanmaktan imtinâ ederek, tâlim ve terbiye kelimelerini birlikte kullanmayı tercih ettik. Çünkü öğretme, sadece bilgi yüklemeyi amaç edinmiş, tâlim ve terbiye ise bilgiyi ete kemiğe büründürmeyi hedef edinmiştir. Bilgi, zihinde saklanan, sorulduğunda cevab verilen bir veri (ansiklopedik doküman) olmamalıdır. Amaca hizmet etmeyen bilgi, gerçek anlamda faydalı olamaz. İşte bu noktada tâlim ve terbiye, öğrenilen bilgilerin pratiğe dökülmesi ve bireyin karakter gelişimi ile birleşerek amaca hizmet etmesini sağlar. Amele dönüşmeyen bilgi, sinede yük değil de nedir ki? Bu bağlamda:
İblis, Allah Teâlâ’yı biliyor ve tanıyordu. (Bkz. Hicr, 15/ 32)
İblis, hesab gününü biliyordu. (Bkz. Hicr, 15/ 36)
İblis, melekleri biliyordu. (Bkz. A'râf, 7/20)
İblis, Hz. Âdem (a.s.)’ın halife olarak seçilmesini kubullenemedi ve Allah Teâlâ’nın emrine uymadı. (Bkz. Hicr, 15/33)
Ve
Bilgili olması, İblis’in şeytanlaşmasına engel olamadı. Eğer İblis, nefsini tezkiye edebilmiş olsa idi (kibir ve gurura kapılmasaydı), cehennemin ebedî müdâvimi olmayacaktı. Rasul’e itaat olmayınca, melekleri, hesab gününü ve dâhi Allah Teâlâ’yı bilmek, iman için yeterli değildi. İman edilmesi gereken ilkelerden birine itiraz, diğerlerinin geçersizliğini gündeme getirdiğini, İblis’in şeytanlaşma süreceni gözler önüne sermektedir. Çünkü bu unsurların hepsi birbirine bağlıdır.
Yukarıdaki satırlar bağlamında ilk deist şeytandır, denilebilir.
Bu ay dosya konusunda, yıllarını eğitime adamış Mustafa Ağırman, “Gençlere Nasihat” makalesini hazırladı. Selahattin Yıldırım, “Hadislerde İnsan Yetiştirme”, Mustafa Çelik, “Dârû’l Harb’de Mü’min İnsanın Yetiştirilmesi”, Ramazan Kayan, “” makaleleri ile dosya konusuna katkıda bulundular. Değerli yazarlarımıza ha’ssaten teşekkürlerimizi sunuyoruz.
Duâmız odur ki:
Rabbimiz!.. Bizleri, bildiklerimizi idrâk edip, amele dönüştürenlerden eyle ve imanı muhâfaza edenlerden kıl...
Bildiklerimizin amele dönüştürüldüğü bir Ramazan ayı’ı olması dileğiyle. Ramazan ayımız mübârek olsun!..
Selâm ve dûâ ile.
